Araştırmalar, çalışan kadınların büyük bir kısmının ekonomik sorunlara bağlı olarak iş hayatına atıldığını gösteriyor. Yani kadınlarımızın bir kısmı, ayaklarımın üzerinde durmalıyım iş hayatına atılmalıyım diye düşünürken bir kısmı eşine destek vermek ve aile bütçesine katkı sağlamak için çalışıyor.
Birinci grupta yer alan hanımların en azından okul dönemine kadar çocuklarının bakımını bizzat kendilerinin yapmaları ve onlarla geçirdikleri vaktin kazandıkları paradan çok daha önemli olduğunu bilmeleri gerekir.
İkinci grupta yer alan kadınlarımızı ise yorucu bir hayat bekliyor. Bu hanımlar eşlerine yardımcı olabilmek için yola çıkıyor hem çocuğundan ayrı kalıyor hem de ağır iş ortamlarında çalışmak zorunda kalıyor.
Uzmanlar çalışan annelerin hiç olmazsa 0-4 yaş döneminde çocuğunun yanında olması gerektiğini ifade ediyorlar. Yaşamın en kritik döneminde anneden ayrı kalan çocuk anne açlığı ile yaşıyor ve bu açlığı çeşitli şekillerde gidermeye çalışıyor. Çünkü çocuk ilk günlerde gerek biyolojik olarak gerek psikolojik olarak anneye büyük ihtiyaç duymaktadır. Bu dönem çocuğun sevgi ve ilgi ihtiyacı vardır ve bu ihtiyacı anne karşılamak zorundadır.
ÇOCUKLARA KİM BAKACAK?
Çalışan anneler, bakıcının bilinçli ve şefkatli biri olmasını arzu ederler. Anneler gözümüz arkada olmasın diye düşünür ve bu iş için büyükanneyi ya da çocukla kan bağı olan birini düşünürler. Büyük anne aynı anne baba ile aynı evde yaşıyorsa, annenin işi kolay. Çünkü bu durumda annenin sorumluluğunu büyükanne üstlenecek ve çocuğa annenin yokluğunu hissettirmeyecektir. Büyük anne aileden uzak bir mekanda yaşıyorsa, çocuğu sabah bırakıp akşam getirmeli ve akşamları çocuğun anne baba ile birlikte vakit geçirmesine yardımcı olmalıdır.
Büyük anne kültürel aktarım yaparak çocuğun gelişime katkı sağlamakta ve aileye zenginlik katmaktadır. Eğer anne çalışmak zorunda ise, çocuğunu büyük anneye bırakmalı ve onun desteğini almalıdır.
Ancak annenin böyle bir imkanı yoksa çocuğu bırakabileceği bakıcıda şu özellikler olmalıdır:
Çocuğun gelişim süreçleri konusunda yeterli bilgiye sahip olmak
Bakıcı, çocukları seven biri olmalıdır
Sabırlı ve şefkatli olmalıdır
Çocuğun bakımı konusunda anne ile dayanışma izinde olmalıdır.
Çocuğun bakımı konusunda yeterli donanıma sahip olmalıdır
Çocuğun dil gelişimine katkı sağlamalıdır
Çocuğa değer akarımı yapabilecek bilgi ve birikime sahip olmalıdır
Dürüst ve güvenilir biri olmalıdır
ANNELER TAVSİYELER
Çalışan anneler kalan vakitlerinde çocuklarıyla nitelikli vakit geçirmelidirler
Anne işe giderken çocuktan habersiz çıkmamalı, çocuğa açıklama yapmalı ve akşam eve döneceği konusunda bilgi vermelidir.
Anne çocuğumla yeterince ilgilenemiyorum diye düşünerek, onun her istediğini yapmamalıdır.
Anne çocuğuna sevgi ve şefkatle yaklaşmalıdır.
ÇOCUĞUN ANNEYE İHTİYACI VARDIR
Hayatın ilk yıllarında çocuğun anneye ihtiyacı daha büyüktür. Anne bu dönem çocuğa ihtiyaçlarını karşılar ve güvenli bir bağlanma gerçekleştirebilirse çocuk ileriki yaşamında daha başarılı olur. İlk dönem bebek, tamamen aciz ve anneye muhtaç olduğunda annenin ruhsal durumu önemlidir. Eğer annede kaygı depresyon ve sters gibi sorunları varsa, bu durum çocukta olumsuz reaksiyona yol açabilir.
Yaşamın ilk günlerinde anne sütünün de bebeğini gelişimine büyük katkıları vardır. Bebek sadece karnını doyurmakla kalmaz aynı zamanda anne ile yakın temas halinde olur ve onun sevgisi ile de beslenir. Annenin sütünü bebek iki yaşına gelinceye kadar vermeye devam etmesi, anne bebek arasındaki sosyal ve hissi bağların kuvvetlenmesine yardımcı olur.
Bu dönem, çalışan anneler, çocukların sosyal fiziki ve zihni gelişimine katkı sağlayacak bir ortam hazırlamalıdırlar. Anne eve geldiğinde çocuğuna vakit ayırmalı ve onunla sağlıklı ilişkiler kurmalıdır. Zira annenin bebeğe zaman ayırması, onunla oyunlar oynaması ve çocukla paylaşım içinde olması oldukça önemlidir.
Üç yaşından itibaren çocuk arkadaş ilişkilerine önem verir. Artık akranları ile oynamaya ve oyunlarda erişkinleri taklit etmeye başlar ve bağımsız iş yapmayı öğrenir. Çocuk daha önceki yıllarda olduğu gibi yine annenin sevgi ve şefkatine ihtiyaç duyar. Bu açığı kapatmak için çocuk, anne işten geldiğinde ona okulda yaptığı faaliyetleri anlatır ve annenin sevgisine ulaşmak ister. Anne bu süreci iyi değerlendirmeli çocuğa vakit ayırmalıdır.
